Roco H0 Elektrische locomotief 1044.01 met SOUND 70434

Bij de ingebruikname van de eerste serielocomotieven in 1978 was de serie 1044 met een uurvermogen van 5.400 kilowatt de krachtigste vierassige locomotief ter wereld. De ÖBB durfde de eerste stap naar thyristortechnologie te zetten door in totaal tien machines uit de Zweedse Rc 2-serie aan te schaffen, die in Oostenrijk werden aangeduid als de 1043-serie. De positieve ervaringen hiermee en de voortdurend toenemende prestatie-eisen waren voor de Oostenrijkse locomotiefindustrie aanleiding om in het begin van de jaren 70 een volledig nieuw krachtig elektrisch tractievoertuig in thyristortechnologie te ontwikkelen. De SGP, verantwoordelijk voor het mechanische gedeelte, en de bedrijven BBC (tegenwoordig ABB), Elin en Siemens voor de elektrische uitrusting, leverden twee (1044.01 in september 1974 en 1044.02 in februari 1975) op maat gemaakte thyristorlocomotieven voor het testen in Oostenrijk aan de ÖBB. De prototypes van deze universeel inzetbare grensstroomlocomotieven met een vermogen van 5.280 kW en een maximaal toelaatbare snelheid van 160 km/u waren bij de tests op de zuidelijke en westelijke spoorwegen tussen Wenen en Salzburg in wezen overtuigend. In april 1976 werd de eerste serieorder geplaatst. De eerste jaren waren er echter tal van storingen en storingen aan de voertuigen. Met enkele technische wijzigingen, met name de ombouw van het ventilatiesysteem, werden deze "kinderziektes" overwonnen. Uiterlijk onderscheiden de locomotieven zich van de 1044.71 naar boven door een hogere dakrandbevestiging in verschillende uitvoeringen. Vanwege het karakteristieke ventilatorgeluid werd de 1044-serie al snel bekend onder de bijnaam "Alpine stofzuiger". In 1995 werden in totaal 216 locomotieven in gebruik genomen die ook in het grensoverschrijdende verkeer, af en toe naar Noord-Duitsland, werden ingezet. Vanaf 2002 werden de locomotieven van de serie 1044,2 uitgerust met een compatibele meervoudige en push-pull treinbesturing. Dit betekent dat de voertuigen, nu aangeduid met 1144, ook kunnen worden gebruikt met de nieuwere ÖBB-serie. In 2013 werden ook de machines van de eerste serie aangepast. Het uiterlijk heeft in de loop der jaren verschillende veranderingen ondergaan. De 1044 001 t/m 126 werden geleverd met een bloedsinaasappeldoos. De eerste locomotieven hadden een zwart frame en een ivoorkleurig dak en een plaquette voor het locomotiefnummer (“Taferl-44er”) op elk front. Deze panelen werden later gedropt. Het dak en frame van de laatste locomotieven zijn in ombergrijs gehouden. In 1989 kregen vijf nieuw gebouwde locomotieven het zogenaamde "dambordontwerp". Daarna kreeg het ontwerp van Valousek de overhand. De verkeersrode locomotiefopbouw is versierd met een lichtgrijze onderkant en heeft een ombergrijze rand rond de voorramen.

Voorbeelduitvoering met voorbeeldgetrouw dak Voorbeeldgetrouwe, fijn geëtste dakventilatie-inzetstukken en remtorengrille Grotere zijruiten bestuurderscabine zonder windgeleiders