Roco H0 2 stuks. Set: elektrisch treinstel 401 018-7 70401

Het tijdperk van het hogesnelheidsverkeer bij de Deutsche Bundesbahn begon in de zomer van 1991 met de ICE 1. Voor het eerst werd een volledig nieuw spoorwegsysteem geïntroduceerd met nieuw ontwikkelde treinstellen, speciale hogesnelheidslijnen en een uitgebreide hervorming van de dienstregeling. Het wagonconcept met gesloten, brede gangboorden was baanbrekend voor het moderne hogesnelheidsvervoer per spoor. De maximumsnelheid van 280 km/u bij normaal gebruik en het hoge comfortniveau zorgden voor een revolutie in het spoorvervoer en veroverden belangrijke marktaandelen in de concurrentie met auto's en vliegtuigen. De ICE 1 bestaat uit twee motorwagens en maximaal 14 tussenwagens, waarvan 12 in normaal bedrijf. Met een totale lengte tot 411 meter en tot ongeveer 800 zitplaatsen zijn het de langste ICE-eenheden van alle typen die tot nu toe zijn gebouwd. De restauratierijtuig "bult", die vandaag de dag nog steeds kenmerkend is en altijd tussen de autogroepen 1e en 2e klasse wordt geplaatst, maakt de ICE 1 gemakkelijk herkenbaar. Van de 60 gebouwde exemplaren zijn er enkele uitgerust met een tweede stroomafnemer met smalle contactstrip voor gebruik in Zwitserland. Dit maakt directe verbindingen mogelijk van Hamburg en Berlijn via Basel naar Interlaken of Chur. De gehele ICE 1-vloot heeft vanaf 2005 een uitgebreide "redesign" gekregen, zodat de eerste ICE-generatie, bijvoorbeeld met lederen stoelen in de 1e klas, voldoet aan de huidige ICE-norm. Sinds 2019 loopt een tweede moderniseringsprogramma met als doel de levensduur met nog eens tien jaar te verlengen. Met een gemiddelde kilometerstand van meer dan 500.000 kilometer per jaar zet de ICE 1 met zijn grote betrouwbaarheid nog steeds de norm in het hogesnelheidsverkeer.

Voor het eerst met klokankermotor Een aangedreven eindwagen Voor het eerst apart gemonteerde ruitenwissers Nieuw dakdesign met filigrane stroomafnemer