Esu H0 Elektrische locomotief AE6/6, 610 487-1 Langenthal, rood/blauw 35132

Na de Tweede Wereldoorlog domineerden de beroemde krokodillen of andere oudere soorten nog steeds de Zwitserse Gotthardlijn. Om rekening te houden met het toegenomen treingewicht en de wens naar hogere snelheid, gaf de Schweizerische Bundesbahnen SBB de opdracht een elektrische locomotief met draaistel zonder as te ontwikkelen, die technisch gebaseerd moest zijn op de succesvolle Ae 4/4 van de Bern-Lötschberg- Simplon-Bahn BLS.

De prioriteit lag bij het gebruik ervan in sneltreindiensten, maar de nieuwe ontwikkeling zou ook vóór goederentreinen inzetbaar moeten zijn. Overeenkomstig de eisen voor het gebruik op perrontrajecten behoorde ook een elektrische rem tot de standaarduitrusting. SLM en BBC hadden de leiding en droegen in 1952 de preproductielocomotieven Ae 6/6 11401 en 11402 over aan de SBB.

De zes aandrijfmotoren van alle Ae 6/6 leveren 4300 kW en versnellen deze tot 125 km/u. Als aandrijving werd gekozen voor de internationaal beproefde BBC-veeraandrijving. Als nieuwe trots van de Zwitserse spoorwegen werden de locomotieven rondom voorzien van chroomstrips, met aan de voorzijde links en rechts van het Zwitserse kruis een kortere, naar buiten schuine chroomstrip, door de Zwitsers “snuit” genoemd.

De wapenschilden
Beide Gotthard-kantons en hun namen werden in 1953 toegevoegd. De serielocomotieven, die na uitgebreide tests van de twee voorserielocomotieven vanaf 1955 werden geleverd, werden direct na levering gedoopt. De serielocomotieven verschilden aanzienlijk doordat ze de dakuitrusting hadden aangepast met een nieuwe hoofdschakelaar en de afwezigheid van deuren naast de machinistenplaats. 

De deuren van de preproductielocomotieven waren aanvankelijk gesloten, maar rond 1970 werden ze volledig verwijderd en werden de zijwanden aangepast aan de serielocomotieven. Omdat de locomotiefbehuizing na enkele jaren onder de chroomlijsten begon te roesten, bestelde de SBB vanaf 1959 de Ae 6/6 zonder chroomversiering, te beginnen met het nummer 11427. In 1966 kwam de laatste Ae 6/6 in bedrijf met locomotiefnummer 11520.

Terwijl de zesassige locomotieven vanwege het inzetgebied aanvankelijk de titel ‘Gotthard-locomotief’ verdienden, trokken ze met de levering van de nog krachtigere Re 6/6, die nog sneller was op de berg, deels naar het vlakke land, waar ze zich bleven bewijzen in het reizen en goederenvervoer. In de jaren tachtig werden veel locomotieven rood geverfd, in de jaren negentig werden de machinistencabines gereviseerd en vanaf 2003 werden de machinistencabines van de voor verder gebruik bestemde locomotieven omgebouwd, wat bijvoorbeeld betekende dat de voorheen gebruikte ruitenwisseraandrijvingen boven de voorramen gemonteerd, naar beneden bewogen.

De meest opvallende uiterlijke verandering was echter het opnieuw schilderen van enkele gemoderniseerde locomotieven in rood/blauw met grote SBB Cargo-opschriften. In 2013 waren alle Ae 6/6 die niet bedoeld waren voor museumbehoud buiten gebruik gesteld.

Modelversie van de Ae 6/6:
 
- Metalen structuur en frame
- Digitaal bedienbare stroomafnemers
- Koppeling in een schuifgeleide NEM-schacht
- Klokankermotor met vliegwiel
- Aandrijving via cardan/wormwiel op vier assen, vier antislipbanden
- LokSound 5-decoder voor DCC-, Motorola®-, M4- en Selectrix-bedrijf
- Automatische registratie bij controlecentra met RailComPlus®- of mfx®-functionaliteit
- Universele elektronica met schuifschakelaar voor het omschakelen tussen 2-rail en 3-rail systemen
- PowerPack-opslagcondensator voor ononderbroken stroomvoorziening
- Twee hoogwaardige luidsprekers met grote geluidscapsules voor maximaal geluidsgenot
- Gedigitaliseerde originele geluiden van een Ae 6/6
- Piepend geluid bij langzaam rijden door bochtsensor
- Licht verandert afhankelijk van de rijrichting, frontsein aan treinzijde uitschakelbaar, Zwitserse frontsein schakelbaar, cabine- en bureauverlichting
- Schakelbare machinekamerverlichting
- Remvonken bij krachtig remmen
- Meerdelige draaistelpanelen met talrijke afzonderlijk bevestigde onderdelen
- Afzonderlijk bevestigde handgrepen en treden
- Geëtste omtrek aan de voorkant
- Vrij zicht op de grotendeels gedetailleerde machinekamer
- Fijn gedetailleerde, veelkleurige bestuurderscabines
- Buffers met veerwerking
- Ingevoegde machinistfiguur
- Accessoires voor bufferdragers en een tweede koppeling worden meegeleverd
- Minimaal begaanbare boogradius = 360 mm
- Lengte over buffer = 211,5 mm.