Trix Elektrisch treinstel serie ICM-1 "Koploper" T25425

Elektrisch treinstel serie ICM-1 "Koploper"

Model: locomotief met Digital-decoder en uitgebreide geluidsfuncties. 3-delig ontwerp. Gegoten chassis op de motorwagen. Geregelde hoogvermogenaandrijving met vliegwiel. 2 assen aangedreven in één draaistel. tractie banden. Bestuurderscabines in de beide eindwagens met interieurinrichting. Stroomvoorziening afhankelijk van de rijrichting via de voorste motorwagen. Speciale kortkoppelingen met schakelgeleiding. Standaard ingebouwde binnenverlichting. Driepuntsfrontsein en 2 rode sluitseinen wisselend met de rijrichting en binnenverlichting conventioneel in bedrijf, digitaal schakelbaar. Frontsein eindrijtuigzijde 2 en 1 elk afzonderlijk digitaal schakelbaar. Koplampen met voorbeeldgetrouwe lichtgele en rode lichtdioden (LED). Binnenverlichting met warmwitte LED's. Gedetailleerd ontwerp van chassis en carrosserie. Op de eindwagens is de "Scharfenberg" koppeling met deksel afgebeeld. Een extra starre koppelingsaansluiting is inbegrepen voor dubbele tractie. De eindwagens zijn in serieproductie uitgevoerd met gesloten overgangsdeuren. Weergave van de opzij geschoven klapdeuren met balg op een eindwagen is mogelijk met het meegeleverde insteekdeel. Totale lengte van de trein 86,6 cm.

Voorbeeld: Elektrisch treinstel met drie wagens ICM-1 "Koploper" van de Nederlandse Spoorwegen (NS) als Intercity-stel. Geel/blauwe basiskleurstelling in de standaarduitvoering. 1 motorwagen als eindwagen mBk 2e klas. 1 middenrijtuig AB 1./2. Klas. 1 stuurstandrijtuig als eindrijtuig sBk 2e klas. Treinbestemmingsdisplay "Hoek van Holland". Motorwagenbedrijfsnummer 4015. Bedrijfstoestand van tijdperk IV, zoals geleverd van 1984 tot 1988.

De ICM is ontstaan uit de wens van NS om nieuwe voertuigen aan te schaffen voor haar snelle intercitydiensten met flexibel gebruik, sneller en gemakkelijker scheiden of koppelen op knooppuntstations en de mogelijkheid voor reizigers om tijdens de reis van de ene naar de andere eenheid over te stappen. Met deze specificaties werd de machinistencabine snel een verdieping hoger geschoven en werden de wagons aan de voorzijde voorzien van overgangen, waardoor de forse, bijzondere voertuigen al snel de bijnaam "Koploper" kregen. De NS kocht in 1977 voor het eerst een voorserie met zeven driedelige eenheden (4001-4007) als IC3 (later ICM-0) van Talbot in Aken. Serieproductie als de ICM-1 begon in 1983 met tal van verbeteringen. Vanaf eenheid 4051 is een helikopterbesturing toegevoegd en is het ontwerp gewijzigd in ICM-2. Tussen 1990 en 1994 werden vervolgens 50 vierdelige eenheden gebouwd als ICM-3 (4201-4230) en ICM-4 (4231-4250). In tegenstelling tot de driedelige treinen met slechts één aangedreven eindwagen, had het draaistel van de tussenwagen volgend op de eindmotorwagen bij deze treinen ook aandrijfwielstellen. Het mechanische deel van alle "Koplopers" werd gemaakt door Talbot, terwijl CEM Oerlikon en Holec verantwoordelijk waren voor de elektra. In de jaren 2006 tot 2011 werden de ICM-serietreinen 4011-4097 en 4201-4250 achtereenvolgens gemoderniseerd als ICMm: de karakteristieke overgangen werden weggelaten vanwege het geringe gebruik. Het interieur is volledig gerenoveerd, er zijn rolstoeltoegankelijke toiletten geïnstalleerd, airconditioning en displays voor passagiersinformatie zijn achteraf aangebracht en het aantal zitplaatsen is met 13% verhoogd.

Dit model vindt u in wisselstroomuitvoering in het Märklin H0-assortiment onder artikelnummer 39425.